چندصد سال پیش، حافظ شیرازی در وصف زادگاهش سرود: «خوشا شیراز و وضع بی مثالش/ خداوندا نگهدار از زوالش.» همین تک بیت نشانه‌ای از شکوه و زیبایی تاریخمند این شهر است، شهری که برخلاف بسیاری از شهر‌های دیگر که به مرور زمان رونق شان کمرنگ شده، هنوز پابرجا و تماشایی مانده است.
